Juan Carlos Doñabeitia Cardiel
XIX. mendea amaitzear zegoela, Erromantizismoaren oroimenak artean bizirik zirauen bitartean, Nafarroan lurraldearen identitatea aldarrikatzeko mugimendu bat sortu zen, Gobernu liberalak Nafarroako foru-sistema desagerrarazteko zituen asmoen aurkako erreakzio gisa. Testuinguru horretan, Lizarrak Larrain-dantza berreskuratu zuen 1903an. Harrezkero, besteak beste utzikeriagatik edo Espainiako Gerra Zibilagatik, desagertu eta berriro suspertu da zenbait aldiz. Azkenik, 1947an, Lizarrako Udalak dantza-talde bat sortu zuen, eta talde horren babesak egonkortasuna eman zion koreografia horri.
1950eko hamarkadan, Lizarrako dantzariek hainbat bidaia egin zituzten Espainian zehar; hori dela eta, ikusi zuten nolabaiteko garrantzia zuen ikuskizun bat sortzea beharrezkoa zela. Horretarako, tradizioan oinarritutako dantza-multzo berri bat sortu behar izan zuten. Esaten ahal dugu ahalegin horrek arrakasta izan zuela; izan ere, gaur egun, estreinalditik hamarkada batzuk joanagatik, bere horretan interpretatzen jarraitzen dute, gaurkotasunik galdu gabe.
Lan honetan, hain zuzen, aipatutako elementu horiek guztiak jasotzen dira; hau da, taldearen bizitzaren alderdiak eta ekimen horren sustatzaile nagusiaren, Francisco Beruete jaunaren, garrantzia.
Lizarrako Udalarekin batera argitaratutako liburua da.